جوزف سَچ سَتریانی معروف بهجو سَتریانی (به انگلیسی: Joe Satriani) (زادهٔ ۱۵ ژوئیه ۱۹۵۶ در وست بری) آهنگساز و نوازندهٔ نامدار گیتار الکتریک است.
مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در رده‌بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، جو ستریانی را در رتبه ششم قرار داد.[۱]
این سری از گیتارها دو پیکاپ جلو و دو پیکاپ در عقب دارند و هیچ کدام در وسط پیکاپ ندارند هر چند قابل ذکر است که در موقع ضبط آلبوم «Surfing with the alien» اصلا مدل JS وجود نداشته وخودش هم با مدل‌های پائین تر Ibanez که حتی پیکاپ وسط داشته قطعه«Satch boogie» را اجرا کرده است.
دسته گیتار او غالبا Rosewood و ۲۲ فرت هستند. سیستم مکانیکی Tremolo bar در کلیه این گیتارها (Floyd Rose) Edge Pro Bridge می‌باشد و در سر دسته حتما Lock وجود دارد. جو از سیم ۰۰۹ جهت سیم یک و ۰۴۲ جهت سیم شش استفاده می‌نماید و گیتارش را استاندارد یعنی E کوک می‌کند.
قطر فرت‌ها از فرت‌های Fender کمی قطورتر هستند (۶۱۰۵/۷۷).
کنسرت Live in Paris! از این گروه در سال 2009 بسیار معروف می باشد ( در این کنسرت قطعاتی از آلبوم Chickenfoot نواخته شد.)
زندگینامه
ستریانی در وست‌بوری ایالت نیویورک آمریکا زاده شد. در سن چهارده سالگی ۱۹۷۰ میلادی پس از مرگ جیمی هندریکس گیتاریست برجستهٔ راک و آشنا شدن با موسیقی او، به راک و نوازندگی گیتار علاقه مند شد. او استاد کسانی همچون کرک همت از گروه متالیکا و استیو وای بوده‌است. اولین آلبومی که او تهیه نمود نه از این زمین نام داشت که در سال ۱۹۸۶ درهای سبک راک سازی را به سوی جهانیان گشود.مجله رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در رده‌بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، جو ستریانی را در رتبه ششم قرار داد.[۱]
تجهیزات موسیقی و شیوهٔ نوازندگی
گیتارهای سری جِی‌اِس آیبانز و اَمپ‌های سری جِی‌اِس‌ایکس پیوی سیگنچر جو ستریانی هستند و در طراحی و ساخت آن‌ها نیازهای نوازندگی ستریانی لحاظ شده است. گیتارهای سری جِی‌اِس در مدل‌های جِی‌اِس ۱۰۰، جِی‌اِس ۹۰۰، جِی‌اِس ۱۰۰۰، جِی‌اِس ۱۲۰۰ و جِی‌اِس ۲۰۰۰ تولید می‌شوند و به غیر از مدل جِی‌اِس ۱۰۰ در همهٔ آن‌ها پیکاپ دیمارزیو استفاده شده است.این سری از گیتارها دو پیکاپ جلو و دو پیکاپ در عقب دارند و هیچ کدام در وسط پیکاپ ندارند هر چند قابل ذکر است که در موقع ضبط آلبوم «Surfing with the alien» اصلا مدل JS وجود نداشته وخودش هم با مدل‌های پائین تر Ibanez که حتی پیکاپ وسط داشته قطعه«Satch boogie» را اجرا کرده است.
دسته گیتار او غالبا Rosewood و ۲۲ فرت هستند. سیستم مکانیکی Tremolo bar در کلیه این گیتارها (Floyd Rose) Edge Pro Bridge می‌باشد و در سر دسته حتما Lock وجود دارد. جو از سیم ۰۰۹ جهت سیم یک و ۰۴۲ جهت سیم شش استفاده می‌نماید و گیتارش را استاندارد یعنی E کوک می‌کند.
قطر فرت‌ها از فرت‌های Fender کمی قطورتر هستند (۶۱۰۵/۷۷).
نوازندگی با پیک
جو از پیک Dunlop ضخیم استفاده می‌کند و اغلب آن را با زاویه ۴۵ درجه در دست می‌گیرد تا اصطلاک مضراب با سیم‌ها به حداقل ممکن برسد و همچنین در این زاویه Screamها خوش صداتر ارائه می‌گردند.اصولا از مچ مضراب می‌زند و اغلب انگشت کوچک خود را بر روی بدنه گیتار تکه می‌دهد و گاه در سرعت‌های بالا همچون Al di meola دست را از آرنج با حرکتی سریع در خود می‌چرخاند.(چیزی شبیه به حرکت دست هنگام چرخاندن کلید) و جهت اطمینان از حفظ فاصله دلخواه و جلوگیری از فرورفتن بیش از حد مضراب به درون سیم‌ها اغلب با انگشتان a-m و e به نرمی سطح گیتار را می‌خراشد.نوازندگی به کمک انگشت
او اغلب در مواقعی که می‌خواهد همچون zztop با لهجه غلیظ دهه هفتاد بنوازد و همچنین در مواردی که پایین آوردن Gain توسط Volume قصد ارائه صدایی بسیار شفاف و کلاسیک را دارد، انگشتان‌اش به جای پیک استفاده می‌کند. او بر خلاف اکثر نوازندگان گیتار ناخن هر دو دستش را می‌گیرد.فیگورهای دست چپ
او از هر دو روش کلاسیک و جز به میزان برابر استفاده می‌کند. در فرم نوازندگی جَز شصت از بالا بر دسته گیتار قلاب می‌شود و سایر انگشتان نیز از پایین و به صورتی زاویه‌دار بر روی سیم‌ها می‌نشینند. ستریانی زمانی از این شیوه استفاده می‌کند که بخواهد تکنیک‌های بِندینگ یا ویبراتو را اجرا کند.چیکن فوت
چیکن فوت (به انگلیسی: Chickenfoot) نام اَبَرگروهی است که ستریانی به همراه سمی هیگار(خواننده پیشین ون هیلن)، مایکل آنتونی(باسیست پیشین ون هیلن) و چد اسمیت(درامر رد هات چیلی پپرز) در سال ۲۰۰۸ تشکیل دادند. از این سوپرباند تنها یک آلبوم به نام Chickenfoot منتشر شده‌است.کنسرت Live in Paris! از این گروه در سال 2009 بسیار معروف می باشد ( در این کنسرت قطعاتی از آلبوم Chickenfoot نواخته شد.)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر